Ionne

Gość

Nocny wiatr powoli rozwiewał śniegi tańcząc z widmowymi kształtami w świetle księżyca. Białe sylwetki brnęły w niekończącej się procesji cierpliwie zdążając od Gór Mglistych, przez spustoszone wojną okolice, ku połyskującym w oddali wodom Fellmere, prawie u jej kresu rozpadając się w powódź śnieżnych drobinek.
Świat spał i tylko wątły blask ogniska migoczący w cieniu ścian wypalonej ruiny wskazywał, że nie dla wszystkich noc była równie spokojna.
Większą część podłogi zrujnowanej chaty zalegało przysypane śniegiem rumowisko i sczerniałe dawno belki, tylko w jednym kącie pozostało nieco miejsca by usiąść i rozrzucić tobołki.. Niewielkie ognisko skwierczało i syczało, ledwo ogrzewając skuloną w rogu sylwetkę.
Ogień przygasł i siedząca poruszyła się, dokładając chrustu.
Pomarańczowy blask oświetlił krótko obcięte do szyi kasztanowe włosy i pokrytą lekkimi piegami, pobladłą twarz dziewczyny.
Mocniej owinęła się wełnianym kocem zakrywając znoszony pancerz i podciągnęła kolana pod brodę.
Obrzuciła spojrzeniem zrujnowane wnętrze i przymknęła powieki, przypominając sobie, jak niegdyś wyglądało. Jej nozdrza rozszerzyły się, chwytając nieistniejące zapachy.
Poruszyła ustami, mamrocząc coś i lekko się uśmiechając. Odwróciła głowę i spojrzała ku zalegającym głębsze zakątki cieniom, dostrzegając coś.

- Mój dom... Tera naprawdem... Dom Umarłych... - wyszeptała.
- Twój... Jeśli naprawdę tego zechcesz. – odpowiedziały cienie.
- Jezdem martwa – zagryzła wargi i spuściła głowę.
- Kiedyż to się stało? – w jej oczach coś szarego oderwało się z cienia i usiadło przy niej, obejmując ramieniem.
- Straciła żem ich...- obrzuciła spojrzeniem zgliszcza.
- Świat bywa zły. Wojny są okrutne. A przecież żyłaś jeszcze, odkrywszy to po powrocie z wyspy. – głos rozbrzmiewał w jej głowie i wokół.
- Nima już prawie nikogo... Ze tych co mie tu trzymali... – przełknęła łzy.
- Mów...
- Ona była pirwsza... Już je nie będzie... Nie zobaczem... Nie przytule... Nigdy. – skuliła się w kącie.
- Ktus jeszcze odszedł – wyszeptała z wysiłkiem – Pomogli mi... Przeżyć bez niej... Ich tyż już nie zobaczem..
- Więc dlaczego tego nie zakończysz?
Zagryzła usta i odwróciła głowę w kierunku, w którym nie było już nikogo.

- Ponieważ trzyma cię nadzieja. Ponieważ... Chcesz żyć, moje dziecko. – cichnący szept dochodził z wiatrem.
- Jezdem chora... – odwróciła twarz i dotknęła ściany rozpalonym czołem.
- Wstań i idź...

Wyprostowała się i stała przez chwile przyjmując mroźne uderzenia wiatru. Pozwoliła by koc zsunął się z jej ramion, odsłaniając skórzany pancerz. Promienie księżyca zabłysły na dwóch bliźniaczych mieczach przewieszonych przez plecy.

- Dziecko... – głos cichł w oddali – daję ci rozpacz, która umacnia, nie zabija. Daję ci ból, który czyni silniejszym. Daję ci żar ognia który nigdy do końca nie przygaśnie i niespokojny wicher gnający cię przed siebie. Twoja jest twardość ziemi i życie zawarte w głębi wód. Daję ci niepokój ducha, który nigdy nie pozwoli spocząć...

Wyszła z ruin. Przystanęła obrzucając wzrokiem uśpioną pod śniegiem krainę. Odetchnęła głęboko, przez chwile trwając z zamkniętymi oczyma, a wiatr szarpał jej strój i burzył włosy.
Powoli zaczęła mówić.

- Na imie mi Ionne. Mam dwajscia pinć roków i szkolem siem na gladiatura już pinćdziesionty czwarty krong. Urodzona żem w ziemiach Fellmere, pode władzom dawnych panów Gludia... Szukam swego miejsca we Aden... Szukam spokoju duszy...

Eluthiel

Poznalam, polubilam... ale jeszcze za malo wspolnych polowan, za malo rozmow... Ionne, znajdz mnie w krainach i przekonaj do konca... powodzenia <usmiecha sie>

Atzeroth

Chetnie porozmawiam z Toba - poszukaj mnie.

Ashan

hmmmmmm dobrze kojarze ze Cie spotkalem w Giran?

Ionne

[chichocze i rumieni sie po czubki uszu] Ojc... Tak... Ino... Że... Hihi... Strasznie to byla dziwna sytuacja... Uhh... Wtedy Ionnka nawet nie myślała o szukaniu klanu. A we tamtej chwilce to chyba żem za wyrażnie wogole nie myslała.
Ale już z Ionnki pomyślunkiem troszke lepij. [smieje sie]

Ashan

uhm a mnie sie podobala wtedy Razz

Kolenea

a jednak sie zdecydowalas Ionnko Very Happy

ciezszy mnie to bardzo i mam nadzieje ze wkrotce bedziemy biegac z tym samym sztandarem

Lien

Poznalam "pobieznie" Razz

Rozmawiaj z Rada klanu.

Aileen

Aaye...

Poznałem ...wałczyłem u boku...klimaciłem u boku tej postaci..
Ja jestem na TAK...

Aileen

Ionne

Eh... Przepraszam za sprawianie kłopotu. Widno nie było Ionnce dane. Ino... Proszem... Czy ktuś mógłby powiedzieć, czemu Ionnka siem nie nadawała do Jeziora? Pzrecie...Miałą chwilke zwontpienia, ale wcale nie rezygnowałą siem ze starania wogóle... Ehhh..

19.02.2006
Ionnka już siem zamyka i nic nie pisze, bo zaś ze niej wylazła maruda i beksa...

Ashan

hmmm nikt nie powiedzial ze siem nie nadajesz, zdziwila mnie tylko przerwana rozmowa ze mna, zapraszam kiedys na wspolne polowanie zebym mogl swoje zdanie wyrazic o Tobie

Lien

Rowniez jestem zdziwiona tym, ze "Ionnka sie nie nadawala". Wszyscy, z ktorymi dotad rozmawialas wyrazili sie bardzo pozytywnie. Nawet Kanth - wredziuch byl zadowolony.
Zapraszam na wspolne wyprawy, dokoncz rozmowe z Ashem i mam nadzieje, witaj w Jeziorze Ionnko Smile

.
Ino szybko Razz

Gauralak

A ja tam swego plusa już dałem. Mała nie marudź tyko do roboty, bo pomyslimy, że naprawdę się nie nadajesz!

Atzeroth

Tez nie wiem skad ten pomysl Ionka...
u mnie "+".
Pozdrawiam Wink

Ashan

:podbiega: TAK :biegnie dalej i znika: