Nassi

Nassi

Umieram
w każdej chwili
jeszcze raz
- od nowa

Na mej twarzy
łza za łzą
rzeźbi ból
i smutek

Znów zostałam
tylko ja
- moja samotność
i tęsknota...

Słychać coraz wyraźniej słowa pieśni śpiewanej czystym, delikatnym kobiecym głosem. Osoba ją nucąca zbliża się powoli drogą biegnącą między drzewami do Jeziora. Dusze je zamieszkujące zbierają się na brzegu wypatrując przybysza. Widzą w końcu wyłaniającą się z lasu postać. Mroczna elfkę, o chłodnym wyrazie twarzy, tylko jej oczy zdradzają smutek i samotność, które towarzyszą jej od dawna.

- Witajcie - kłania się- Przez wiele lat szukałam swojego miejsca w tym świecie. Przebyłam bardzo długą drogę, by wreszcie zawrócić i stanąć znów na brzegu tego Jeziora by spojrzeć na jego srebrzystą taflę, w ktorej widzę więcej niż niejeden z was.
Mroczna elfka wypowiadając te słowa patrzy jak zahipnotyzowana na delikatne fale na wodzie wywołane wiatrem. Zachowuje kamienny wyraz twarzy, jednak ci bardziej spostrzegawczy mogą dostrzec, że po jej policzku spływa łza.
- To wszystko wydaję się być tak odległe jakby dotyczyło zupełnie innej osoby, innego życia... Jednak pamiętam dobrze dzień gdy pierwszy raz przekroczyłam ten brzeg i zanurzyłam się w Jeziorze. A czy Ty pamiętasz mnie... Lien? Długo uciekałam przed samą sobą.. Znałaś mnie jako Vairie kapłankę bogini Shilien. Jednak już nią nie jestem, służba Shilien była zbyt ciężkim brzemieniem dla mnie. Za to odnalazłam się jako Nassi, sztyleciarka, skrytobójca, zawsze szybka, cicha, pojawiam się nagle niczym cień i równie niezauważalnie znikam. Jednak mam dosć samotnej wędrówki. Wiele razy o tym myślałam i nie potrafiłam podjąć tej decyzji. W końcu do niej dojrzałam i chciałabym wrócić tu gdzie był mój dom, za którym zawsze tęskniłam.
Uniosła wzrok i rozejrzała się po twarzach wszystkich zebranych osób.
- Teraz tylko od was zależy, czy będzie mi to dane. Wiele sie zmieniło... Nie tylko ja, ale i Jezioro. Nie wiem czy poza Lien ktoś mnie tu jeszcze pamięta, ale mam nadzieję, że będziecie chcieli mnie poznać. Znów oddam swą duszę Pani tego Jeziora jeśli mi na to pozwolicie.

Kolenea

hm hm.. <Szynkuje>

No to zobaczymy co potrafisz <usmiecha sie slicznie i podrzucajac sztylet>

I.. i.. przestan plakac bo sztyletniczka nie moze byc mazgajem. A juz na pewno nie sztyletniczka z Jeziora <grozi palcem zapominajac o sztylecie, ktory spada jej na glowe, na szczescie rekojescia>

Nassi

Nie płacze, zdawało Ci się <usmiecha się i ociera łzę udając, że odgarnia włosy z policzka> i uwazaj z ta zabaweczka bo zrobisz sobie krzywdę

leeloo

<Rozprostowała palce strzelając kostkami coby rozruszać je przed długim wypowiedzeniem się na temat podania i kandydatki>
Za.

Kolenea

martw sie o siebie <piekli sie>

<podnosi sztylet> nie pierwszy i nie ostatni raz, o!

MrHolyMan

Ja sie bede przygladac i potem ocenie.. Narazie jestem nastawiony nijak.

Venadail

Jak zaczynasz z wiersza, to jestem za.

Nassi

ba.. i to własnej 'produkcji' < uśmiech > moze nie najlepszy, ale jedyny, który mi pasował do tego co tu napisałam..

Zawsze mogę cos jeszcze wam pokazac z mojej jakże radosnej twórczości

Bogio

Jeden z zebranych wstał i zapytał basowym głosem: "Sztyleciki do kontroli". Nassi wstała i oddała sztylet, Szynka i Kola też oddały. Od tej pory sztyleciarki stały się zwykłymi dziewczynkami do pomocy, wypiły po kuflu zajzajera i zasnęły na stole.

Fajne imię: nasi, nazi SS, nassij, powodzenia w rekrutacji.

Kolenea

podstawowa zasada rpg - nie decydujesz za kogos co robi ani nie piszesz w formie dokonanej. Teraz ja odpowiem "ucina Bogiowi prawa reke, lewa noge i genitalia, po czym wrzuca do ogniska".

Ja ci dam dziewczynki do pomocy. Bys sprobowal moj sztylet dotknac to bys paluchy potracil!

Lien

Venadail

Ljena, na mnie są dwa sposoby, albo dać mi flaszkę, jak Nyradier czy Tomel, albo przywierszyć... Ups, wygadałem się, teraz już to nie będzie działać Razz

Dziś wieczorem spodziewaj się ode mnie serii nudnych i męczących pytań Wink

Rivalin

A ja jestem zmęczony i w robocie, więc na nie. Wracam do gry, toteż masz szansę mnie przekonać Smile

Kolenea

leeloo

Ja jej dałam dręczące zadanie: rozmowa z Sirionem!