Sevald

Sevald

Siedząc na schodach adeńskiej stolicy dumał, wręcz walczył ze swoim "Ja". Mjolnir ... tak ten klan mnie wychował, zawdzięczam mu wiele, obiecałem mu służyć do końca swych dni, zawiodłem ? a może oni zawieli ? sam nie wiem, pewnie to leży gdzieś po środku. A może bym wrocił ?- nie, nie mogę się już wycofać, musze być stanowczy w swych poczynaniach. Zatem dokąd teraz ? Samotnie ... przez ten okróty swiat, bez towarzyszy ? Nie potrafię ... Rozmyslał ... lecz tak naprawde już wiedział, wiedział do których drzwi zapuka. Poznał ten klan ostanimi czasy dość dobrze i kamratów dobrze wspomina. Zasady panujące w klanie w pełni zgadzają sie z jego koncepcją. Strach ogarnał jego umysł A gdy znów zawiodę, przyniosę hanbę i wstyd ? Mozę oszczędzę sobie posmiewiska... Nie! Przecież to do mnie nie podobne Odepchnał złe mysli. Wstał, zabrał swe miecze i powędrował do ich siedziby. Na drzwiach, pieknym pismem by wygrawerowany napis "Jezioro Dusz". Czytajac mozna było zobaczyc błysk w jego oku oraz delikatny usmiech. Zapukał kilkakrotnie w drewniane drzwi. Straznik poczynił swą powinność.
- Coś chciał człeku ? - zapytał bardzo leniwie
- Witaj, ja w pewnej sprawie do Panienki Lien - odpowiedziałem tajemniczo.
- A w jakiej sprawie ? - nieufnie spojrzał na przybysza
- Wolałbym porozmawiać z nią osobiscie - powiedziałem z tym samym błyskiem w oku gdy ujrzałem wygrawerowany napis.
Strażnik złapał za rękojeść miecza, kiwnął głowąna znak wejśc do środka i bacznie obserwował przybysza. Prowadził go długim ciemnym korytarzem, panowała nizręczna cisza, którą przerywały dzwieczne, powolne kroki. Zatrzymali sie przed kolejnymi drzwiami.
- To tutaj, mam nadzieje, że to coś waznego gdyż Panienka Lien jest teraz na naradzie wraz ze swymi podopiecznymi - rzekł straznik
- Dziekuje - odparłem
Sługa otworzył dzwi mierząc człeka nieufnym wzrokiem - wszedłdośc pewnie i ...
Witajcie, pewnie jestescie tak samo zaskoczeni jak i ja tą systuacją, nie spodziewałem sie, że kiedys ona nastąpi, lecz tylko głupcy mawiają, że mozna znać swe przeznaczenie. A mianowicie jestem tutaj, gdyż od pewnego czasu zastanawiałem sie nad odejsciem z Mjolniru, by sprawdzić jak bardzo sie pomyliłem lub docenic to co powinienem juz wczesniej. Bardzło długo byłem w Mjolnie prawde powiedziawszy to jedyny moj klan. Ma specyfka spostrzegania tego swiata, zbiór zasad i wartosci zaczynałbyc sprzeczne z tym co działo się w Mjolnirze. Zmiany zachodzące podczas ewolucji klanu zatarły to co było najwazniejszy kiedy do niego przystępowałem, dlatego odszedłem. W efekcie tu i z tego miejsca pragnę ubiegać się o członkostwo do klanu Jezioro Dusz

Ukląkł przed władczynią Jeziora Dusz oddając hołd ... w cierpliwym oczekiwaniu na podjęcie decyzjii..

Venadail

Srebrnowłosy elf przyjrzał się przybyszowi zagadkowym wzrokiem i z twarzą nie wyrażającą żadnych emocji.
-Z widzenia Pana znam, i wiem, iż ze szlachetnej sfory Pan się wywodzi. Chciałbym jednak poznać... - zawachał się lekko- powody odejścia z Mjolniru i to, co ciągnie Pana do nas.
Pamiętaj jednak waszmość, że Jezioro mimo iż wielkie duszami nie jest tak liczebne jak Mjolnir, do któregoś przywykł.

Rivalin

Oł. W życiu bym się nie spodziewał tej kandydatury. Myślę, że Sevalda nie trzeba przedstawiać. Oczywiście byłbym ZA, ale te powody odejścia z Mjolniru w dalszym ciągu są bardzo enigmatyczne. Jeśli nie chcesz mówić, ok.

leeloo

Sevaldzie - mnie niepokoi lekkość i szybkość odejścia z klanu, z którym było się tak związanym, i z klanu którego członków dobrze znamy i szanujemy. I ważne pytanie: czy zapoznałeś się z zasadami panującymi w jeziorze? Tutaj najważniejsze - bezgraniczne posłuszeństwo Lien? Chcesz być jej żołnierzem? Zachowywać się podług jej zasad?

I czy nie postepujesz pochopnie?

Sevald

Em... Jakby tu zacząc, najlepiej do początku ... W mym sercu Mjolnir pozsotanie na całe życie gdyż temu klanowi zawdzięczam wszystko, szkoliłem się tam niemalże przez całe swe zycie. Poszdłem tam gdyż mam tam wielu znajomych ze swiata astralnego. A czy nadal są mymi przyjaciołmi ? Ciezko stwierdzic gdyż ostatnie czasy pokazały, że nasze sotsunki sie bardzo pogorszyły o ile nie zmalały do zera. Ten fakt sprawił, że byłem tam zagubiony i osamotniony.
Od dawien dawna ciekawił mnie wasz klan. Pamiętam piekne czasy jako młodzienie o mieczu i tarczy wraz z Qualimeą i diońską ferajną pokładalismy stojące tytany na ziemiach Dion, Gludio, Gludin itp. Po osiągnięciu drugiej profesji rozeszlismy sie do klanów i to wtedy zaciekawił mnie wasz klan poraz pierwszy. Ponadto Unia pozwoliła poznać mi was jeszcze bardziej i utwierdzic sie w przekonaniach o kierowaniu sie podobnymi wartosciami jakie ja wyznaje.
Podsumowując - nie ma jednego konkretnego powodu, który znacząco przyczyniłby się do mego odejscia. Mjolnir zatracił wartosci, które mnie z nim łaczyły, nowa generacja członków sprawiła, że "Stara Gwaria" bez zadnej rangi nie miała nic do powiedzenia. co rusz jakies niezgodnosci w poglądach. Pragnałem z tym zawalczyć lecz się nie udało, probowałem z tym żyć, lecz czara goryczy się przelała i nie wytrzymałem. Zapragnałem zmiany by zrozumiec jak wielki popełniłem bląd odchodząc lub docenic to co mi niebyło dane w Mjolnirze.

Venadail

Hmmm... zwłaszcza po twym ostatnim zdaniu widzę rozdarcie i... niepewność? Póki co pragniesz wstąpić do Jeziora. A jeśli nie będzie u nas tak, jak sobie to wyobrażałeś? Jeśli ponownie się zawiedziesz? Jak to zniesiesz?

Sevald

Sevald

Bogio

Znam mościpana. Ze trzy roki temu razem biegaliśmy. Krótki to był okres czasu, ale miło wspominam.

Mam uwagę do podania: sformuowanie "Panienka Lien" mi nie pasuje. Gdybyś wiedział Sevaldzie jaki to kawał twardej baby, to na pewno byś tak nie napisał.

"Kto nie ryzykuje, ten nie zyskuje" To zdanie nie pasuje do motta jeziora. Wstąpić do Jeziora nie jest ryzykiem, to jest czysta, przytulna i ciepła woda... Do tej wody nie wchodzi się dla zysku, tylko po to, aby czuć się w nim najlepiej na świecie.

Pozdrowionka dla Ciebie kandydacie.

Sevald

Kolenea

<szuka czegos zeby sie przyczepic> hmm... poczekam na Siriona

Eibl

Nie jest łatwo okiełznać i upilnować wszystkich ... młodych czy też starych klanowiczy. Dlatego, mimo odmienności charakterów i porywczości, staramy się sami panować nad emocjami i działać razem dla dobra klanu. Nie oznacza to braku własnego zdania. Ale też najważniejsze jest to, co zadecyduje Pani Jeziora. Jesteś na to gotów?

Jak wiesz, jesteśmy dość wiekową Rodziną i nigdy nie było nas wielu. W naszym pojmowaniu świata też wiele się zmieniło. Ale ..... chcemy być razem i dbamy o siebie wzajemnie. Jesteś na to gotów?

W Jeziorze tonie się raz .... na zawsze ...... i nie zawsze jest to spokojna, ciepła woda. Jesteś pewien, że nasza droga jest również Twoją?
Jeśli to dojrzała i przemyślana decyzja .... jestem wstępnie za

Hagra

W gorącej wodzie kąpany... naucz się cierpliwości, wtedy przemyślę sprawę.

Lithir

Ja nie mam nic przeciw, mądrze gada w miarę, stara się i odpisuje na wszelkie pytania.
Ja mam jedno pytanie: Jak stoisz z pragnieniem przejęcia władzy nad światem? Razz

Venadail

[Macha dłonią przed nosem] Lith... nie jedz grochówki, bo psujesz klimat.

W sumie to i może dobrze, abyś wiedział Sevaldzie, że u nas nie "klimacimy" na ogół na klanowym, tak jak byłeś nawykły do Mjolnirowskiej gwary. Nie abyśmy nie potrafili, lecz prozaicznie nam się nie chce. U nas tak jak w większości klanów lecą LoLe. Mamy tylko jeden reliktowy obyczaj dawnych czasów, ale o nim dowiesz się ewentualnie później.