Vaendeane

Vaendeane

Dzień był wyjątkowo gorący, chociaż morska bryza studziła nieco jego spiekotę. Z oddali dobiegał portowy gwar, wycie syren statków, bicie dzwonów w Gludin. Dwudziestokilkuletnia dziewczyna o szarych oczach, ciemnych, prostych włosach opadających w nieładzie na ramiona i zasłaniających częściowo jej twarz, pociętą pasmami słabo już widocznych blizn (pamiątki po przebudzeniu magii ognia), siedziała na schodkach przed latarnią morską i pykała niespiesznie aromatyczne ziele nabite w długą fajkę. Spod półprzymkniętych powiek obserwowała horyzont, za którym od czasu do czasu znikały żaglowce. Obok niej na schodku siedziała biała kotka, królowa Feline i wyszywała coś na tamborku.

-Co ja mam robić, Bianka?- zapytała ciemnowłosa wypuszczając kłębek dymu z ust-Mówią, że nie przesadza się starych drzew… Ale… ciężko tak tu usychać na uboczu… starzy druhowie mijają nas bez słowa i wszystko coraz mniej cieszy… nikomu niepotrzebni, do nikogo się odezwać, z nikim zapolować, nikogo ze sobą wziąć…
Kotka uniosła na chwilę wzrok znad haftu i miauknęła bezgłośnie.
-Tak, też tak myślałam, dobrze by być znów z moim kochaniem i Hequiem i Uqiem… Oni o nas dbają. Tylko, że…
Kotka i przekrzywiła głowę spojrzała na dziewczynę, tamta jednak widocznie straciła ochotę do rozmowy, odłożyła wypaloną fajkę i podciągnęła kolana pod brodę.
-No nie wiem jak to będzie… Ale przecież na polowaniach było sympatycznie…Polubiłam ich. Chyba im jakoś za skórę nie zalazłam? No, szantów zapomniałam, ale bywa.. co nie?

Czarodziejka milczała długą chwilę dopalając fajkę, a kiedy ogień zgasł, stukając o schodek wysypała popiół.

-Wiesz Bianka…. Minęło już tyle lat, odkąd jako podlotek przekroczyłam niepewnie progi myśliwskiej chaty, by ubiegać się o herb Wilczej Rodziny. To były czasy… oszczędzało się na wzmacniaczach, a miecz valhalli, uroczyście wręczony, na długo stał się moim bezcennym skarbem. Potem… potem przyszedł rozłam z powodu marazmu, Wilki rozeszły się, a ja przez długie tygodnie nie potrafiłam zrzec się herbu i plątałam się po opuszczonej jaskini wyczekując jedynie brata. Przyszywanego brata, wiesz, miał na imię Derklin i był wilkołakiem. Lubiłam z nim siedzieć wieczorami na dachu i oglądać gwiazdy… Heh, koniec końców wyciągnęłam go z klanu i dołączyliśmy do Żelaznego Wilka Cantanosa.
To były wspaniałe czasy. Czekaj, z kim mieliśmy sojusz…? Z Canus Convictus i Szpnem Azelanesha? Wtedy poznałam tyle wspaniałych osób, łotra Voltariusa, niech go… i biskupa Mirgonda…i pewnego śpiewaczynę, który za mną chyba nie przepadał, zresztą z wzajemnością.. Tak, zgadłaś, Taula! I Uthaana, heh.. Kto to był? A taki orokai, suzeren.… Zyskałam też was, moje kotki. I wtedy właśnie chyba na dobre zostałam uczennicą pewnej wiedźmy…-zamyśliła się marszcząc brwi - Wiesz jak rozpaczałam, kiedy wszystko nagle się pokończyło, kiedy umarł mój brat, zaginął Mirgond, zdradziła mnie mistrzyni, odszedł Cant i trzeba było szukać dla siebie miejsca? Heh.

Potem zachciało mi się wojaczki i tak trafiałam pod strzechę Mjolniru… A potem wciągnęła mnie sekta, kult Oka… Potrzebowałam tego, z różnych powodów, chociaż pewnie przeważyły pobudki osobiste…. Możesz mi wierzyć lub nie, naprawdę czułam wtedy potęgę Chaosu…. Ale, o ironio losu, straciłam to, na czym mi zależało, sama pewnie pamiętasz, jakie głupstwa robiłam, a ocalił mnie pewien śpiewaczyna… i zakochałam się w nim… I nie przeszłam inicjacji, bo kiedy prorokini zabrała mnie na spacer, którego uwieńczeniem miało być poderżnięcie jakiejś szyszce gardła na chwałę Azelanesha, odkryłam, że jednak to nie moje powołanie… Wyszło, że jestem radosnym kucykiem, żrę tęczę i sram motylkami, czy tam na odwrót. A potem tułaczka, ukrywanie się… i Fortuna…Ech, Fortuna…

Za dużo by było mówienia, jakby chcieć zebrać te wszystkie chwile, najgorszy jest ten żal, kiedy coś się nie udaje, albo gdy traci się coś cennego… trudno wtedy uwierzyć, że może być coś lepiej, trudno zaufać, jak się zawiodło na czymś… Ale, Bianka… Chcę spróbować na nowo... Do licha, trzeba dać sobie szansę! Jeśli oni nam dadzą…

---------

Kocia Pani 80, arcymag 80, szman 78, templariusz shilien 75
Klymaci nałogowo od kilku dobrych lat i nie chce zrywać z nałogiem, prosi o wyrozumiałość Smile

Z TSa i Mumbla korzysta, ale nie lubi (zazwyczaj).

Na TSy i CSy i insze (mniej lub bardziej) pilnie chodzi, jeśli tylko może.

Grywa często, ale nie wie jeszcze jak często (bo praca).

Zdjęcie rodzinki wysłane szefowej (a na nim: Hanakar, była zbójczyni shilenitka 59; Bastviette – Wielka Inkwizytorka 49 o ile mnie pamięć nie myli; Ghaashurz, suzeren i opiekun Vandeane, ma coś 66, Soronume 35 do kasacji; Galaurun szukaczka 50)

Torkel

Miałem okazje czasem pobiegać wspólnie w drużynie, pozytywna osoba.
Masz moje Za, które rzadko daje ^^

Uqalhar

Vaenkowa ma moją rekomendację jeśli takową mogę dać, i moje ogromne Za.

Kotki i Vaenka!

Hequimesh

Oparłszy się na pękatej belce, usadowił się wygodnie na starej, porysowanej ławie stojącej w ogródku Karczmy w Rune, po czym z jękiem zadowolenia rozprostował nogi. W tej samej chwili w zasięgu jego wzroku pojawiła się kobieca dłoń, w której między kciukiem i palcem wskazującym znajdował się perfekcyjnie skręcony towar prosto z północnych, bagiennych rejonów. Z chwilą pierwszego wdechu czuł, jak przez jego ciało przechodzi legion istot odnawiających moce zarówno ciała, jak i ducha.

- Do mrocznej cholery, powiem Ci Iskierko, że nigdzie nie ma tak dobrze, jak w Rune.. Tak.. Ta nadmorska bryza, brak tego złajnowanego zgiełku Giran.. ach i zawsze blisko, żeby zebrać trochę elmoriańskiego ziela. Aye.. jak nadejdzie mój czas, to tu mnie spalcie a prochy..

Spojrzał na grymas kobiety, próbując wychwycić słowa zagłuszane przez skrzypiące, drzwiczki pobliskiego magazyny.
- Co? Sama jesteś wampir.. Aaa! Wybacz, już oddaje. - zaciągnął się szybko, oddając palenie - W każdym razie ucieszyłem się bardzo widząc Cię nad brzegiem Jeziora.
Westchnął, uśmiechając się do kobiety.
- Oj Vae Vae.. Zawsze mogłem i mogę na Tobie polegać. Zawsze miło mi z Tobą pogadać o duperelach jak i poważnych sprawach. Zawsze ceniłem i cenię Cię za to poczucie humoru. Szalg by to.. Można powiedzieć, że znamy się jak dwa.. żelazne.. wilki - zawzięcie gestykulował znieważając na spuszczony wzrok oraz podszepty Bianki i Tybalta.

- Aaa! A pro po! - podniósł palec do góry, szklistym wzrokiem - Nasunęło mi się pytanie! A muszę Ci zadać pytanie! Także tego, słuchaj uważnie. Gotowa? Jak wieszzzzz, człowiek człowiekowi Wilkiem, tak? Czaisz.. no a elf człowiekowi Szyszką, tak? Czaisz.. No. to teraz pytanie za sto punktów. Ile przez te wszystkie lata Taurin zebrał złota? Tak, ten zdzierca z Giran.. Dokładnie ten.

Kolenea

Znam, lubie, ZA

leeloo

<skrzywiła nosek> no nie wiem - słyszałam pogłoski, że powiedziała, że herb klanu Eszki to krzywe cycki w gorsecie - czy cośtam... pozatym pamiętam pozytywnie... no ale jak mogła zrobić coś takiego Eszce...

Vaendeane

To kłam i potwarz, wszak to pingwin, jak w mordę strzelił! Gdzie ja bym jakieś nieprzyzwoite a nieprzystojne treści znajdywała na tak pingwiniastym herbie pingwinem stojącym..
Niech ja dorwę... zdrajcę ...

--------------
Usiadła ciężko koło Hequimesha i klepnęła go w plecy.
-Staruszku, coś się tak rozrzewnił , co…? Chyba cokolwiek…za mocne to ziele…- zaciągnęła się z lubością, po chwili wypuściła nosem obłoczek i podała mrocznemu skręta- Ale cię wzięło na takie ontologiczne pytania… Lepiej sobie jeszcze, kamracie, chmurkę ściągnij i się nie frasuj…Taurin nic nie zebrał, to pijak i hazardzista… i nie myśl, ile wziął kowal niedorajda i strażniczka bram….

Eibl

Krótko i zwięźle: ZA

Lien

Parę lat temu podłapałabym pewnie i odpowiedziała jak Heq, a może i lepiej (a co?!).
Dziś powiem tak:
Miło spotkać osobę, z która ta gra daje większą przyjemność niż wyjęcie fraga.
Jeszcze milej spotkać osobę taką jak Vaen, z która miło spędza się czas i wyjmuje fraga.

ZA.

P.S.
Zważywszy, że biega z nami wszędzie i pada bez wojny z maksymalną stratą, nie rozwlekajmy wątku. Jeśli ktoś ma jakieś "ale", to walić szybko. Nie ma - przyjąć i nie srać tęczą, czy tam motylkami, jak kto woli.

Seibad

Zgadzam sie z Lien. Ostatnimi czasy polowalem troszku z Vaen i widzialem jak przelewala krew za nasza sprawe. Jestem jak najbardziej ZA

shathar

Jestem jak najbardziej ZA.

leeloo

Deliondil

Jak najbardziej Za. Strasznie pozytywna osoba. Nie wiem czy nie za bardzo nawet^^

Obyscie jej nie sprowadzili na zla droge!

cinne

Nie da się ocenić kandydata, nie mając go w klanie. Za okresem próbnym, a potem się wypowiem Wink

MrHolyMan

Hmm... Zapewne was zadziwię swoim skromnym stanowiskiem... Ale jestem za przyjęciem kandydatki. Nie zdołała mnie zirytować w takie krótkich okresów współpracy.

Jestem za tym, aby dać jej szansę. Zawsze można ją potem ogolić i wykopać.

Howgh,
Sirion!